donderdag 6 november 2008

Studie ontwijkend gedrag

Een bekend fenomeen. Echt iets van deze tijd. Wie heeft daar geen last van? Ik weet wel wie; de hardwerkende, zeer gedisciplineerde, quasi-intelligente persoonlijkheid. De mensen die hard moeten werken voor hun zesje. Die kapot gaan aan frustratie als ze een onvoldoende halen, omdat ze een week lang dagen en nachten achter de boeken hebben gezeten. Ik kom dit soort lui vrij veel tegen in de collegebanken.

De ambitie straalt er vanaf. Alleen jammer dat ze vaak niet eens in staat zijn een standaarddeviatie uit te rekenen. Of om het concept uberhaupt te begrijpen. Maar dat hoeft ook niet, want daar ben ik dan voor. Dan komen ze met een of andere suffe vraag die ze zeker weten in 5 VWO ook moesten kunnen beantwoorden, maar waar ik dan uit beleefdheid maar gewoon antwoord op geef. Wat moet je anders, je kan ze beter maar te vriend houden.

Nee iemand als ik weet wel hoe je een standaarddeviatie uit moet rekenen. Dat soort dingen hoef je maar een keer te horen en je weet hoe het werkt. Met een beetje leren heb je al een zeven, doe je die sukkels na dan haal je wel een acht of een negen.
Maar ja, waarom zou je dat willen als de wereld je zoveel andere dingen te bieden heeft dan standaardfouten van het gemiddelde?

Dus volgt sinds het begin van je schoolcarriere -zoals ik het noem- het zesjesgedrag: Zo min mogelijk doen om toch die 5.5 te scoren. Ontwijk huiswerk. Fraudeer waar mogelijk. Als er een maas in het schoolsysteem zit, glibber er dan zo snel mogelijk door heen.
Ja jongens, op basis van pure luiheid je middelbare school afmaken vergt heel wat moeite.

Eenmaal in het hoger onderwijs breekt het jarenlang 'slacken' je op. Niet omdat het perse zoveel moeilijker is (integendeel), maar omdat je ineens aan de bak moet! Je wordt geconfronteerd met allerlei stomme projecten en verslagen en onzin waar je niks van leert, die tijd vreten.

En dat ben je niet gewend.

Dan wordt je ineens jaloers op de mensen die hun hele leven al hebben moeten werken voor hun prestaties. En dan pas dringt het tot je door dat intelligentie eigenlijk toch niet zo veel waard is als iedereen doet blijken.
In het huidige onderwijstraject wordt je geselecteerd op inzet.
Discipline is een vereiste, intelligentie is een pre.
Bezit je beide, dan behoor je tot de top. Doe er wat charisma en sociale vaardigheden bij, en je bent aankomend minister-president.
Maar wat het belangrijkste is om te bezitten is discipline.

Daarom ga ik nou maar weer gauw verder :S

Geen opmerkingen:

Een reactie posten