Wilders vs. het weerbericht

Geert Wilders opent frontaal de aanval op het NOS weerbericht.

Lees verder

Buitenmens Deel 1

Al sinds jonge leeftijd wist Gerben dat hij was voorbestemd om een buitenmens te worden. Zijn vrienden vonden het maar niets, deze buiten-aspiraties van Gerben, maar zelf wist hij het absoluut zeker. Toen hij twaalf was, zag hij een televisieprogramma over een man die in de bossen in Siberië (of daar ergens in de buurt) overleefde door zijn eigen vis te vangen en een gewas te verbouwen dat hij zelf vergeleek met aardappelen, maar waarvan de knoestige wortel (het deel dat de man volgens eigen zeggen at) in Gerbens ogen meer op een keutel leek. De man was erg gespierd, had een grote baard, sprak zeer slecht Engels, en leek weinig last van de kou te hebben, al werd hij geinterviewd in een besneeuwd landschap. Vanaf dat moment besefte Gerben zich dat hij niet zomaar een buitenmens zou worden, maar zelfs de Koning van de Jungle.

Dat was ook het moment dat Gerben begon met oefenen voor zijn buitenbestaan. Hij trainde door dagelijks minstens een uur naar Animal Planet te kijken, maar ook andere zenders, als er maar natuurprogramma's op te zien waren. Voor de jacht oefende Gerben vooral met schietspellen op zijn computer, en het moet gezegd worden, hij kon buitengewoon goed mikken: Gerben had zelfs de hoogste High Score van zijn hele klas in zijn lievelingsspel. Met welk spel je de andere aspecten van de jacht, zoals het opsporen van prooien en deze geur-en geluidsvrij benaderen, kon oefenen, wist hij niet precies. Daarom oefende hij voor deze zaken door virtueel snooker te spelen, de bebaarde man uit Siberië op de televisie had namelijk ook toegegeven dat snooker één van zijn grootste hobbies was, en zelfs datgene was wat hij het meest miste van zijn vroegere bestaan.

Na enige jaren naderde Gerbens voorbereiding het einde, niemand kon hem nog verslaan in virtueel snooker of het schietspel, hij had het herhalingenpatroon van Animal Planet doorgrond, en zelfs al bedacht welke muziek hij wel en niet op zijn mp3-speler zou meenemen, en deze er op gezet. Hij had zich kortom uitstekend voorbereid, maar toch leek het hem verstandig om niet meteen naar Siberië te vertrekken, maar zich eerst iets dichter bij huis op zijn nieuwe buitenbestaan te oriënteren. Gelukkig woonde hij in een wat kleinere stad (niet dat er grote steden in Nederland zijn, maar zelfs naar Nederlandse maatstaven was deze stad aan de kleine kant, al moet er zeker bij gezegd worden dat het geen dorp was: hij had zelfs een Hema), zodat de natuur al enige straten verderop begon met het weiland van een boer, die Gerben altijd al eens had willen bevrienden ter orientatie op zijn buitenbestaan. Het bestaan wat zo'n boer leidde was natuurlijk niets vergeleken met het niveau van éénwording met de woeste natuur wat Gerben zou bereiken, maar kwam er toch dichterbij dan dat van de meeste mensen in Gerbens directe omgeving. Door de voorbereidingen op zijn buitenbestaan was hij er echter nooit aan toegekomen, en bovendien vond hij de man altijd al een vrij onvriendelijke indruk wekken als hij hem bij toeval in de supermarkt trof.

Wordt vervolgd...

Lees verder

Gefeliciteerd ISS!

Ik heb het zelf gemist, want ik zat in Stockholm, maar afgelopen donderdag was een interessante mijlpaal in onze ontwikkeling: De tiende verjaardag van het ISS oftewel het International Space Station. Dit ruimtestation, wat zo'n 340 kilometer boven onze hoofden zijn rondjes draait is een opmerkelijk staaltje van menselijk kunnen. Behalve dat het er gaaf uitziet, het er altijd lekker warm is (26,9°C), en je er leuke trucjes met kaarsen kunt uithalen, en er ook nog een of ander wetenschappelijk nut schijnt te zijn, is het met name een bizar staaltje van internationale samenwerking. Er zitten geld en spullen uit Amerika, België, Brazilië, Canada, Denemarken, Duitsland, Engeland, Frankrijk, Italië, Japan, Nederland, Noorwegen, Rusland, Spanje, Zweden en Zwitserland in. Met z'n allen zullen ze er zo'n 100 miljard Amerikaanse dollars instoppen, door de ESA snel even omgerekend tot één kopje koffie per persoon. Dat is alleen die foto van die kaars al waard, nietwaar?

De Aarde waar het ISS omheen draait is aanzienlijk minder gericht op samenwerking en vooruitgang: In veel landen slaan ze elkaar al dood voor dat ene kopje koffie. U bent ongetwijfeld op de hoogte dat het ietwat onrustig is in Irak, Palestina en Afghanistan, en waarschijnlijk wist u ook nog wel dat er rotzooi is in Soedan (Darfur), Colombia (precies, met die Nederlandse chick) en Georgië. Maar ook in Congo, Somalië, Sri Lanka, Pakistan of India, nog een keer Pakistan, en de Filippijnen is een kogelvrij vest geen overbodige luxe. Allemaal barbaren landen zegt u? Van die 16 bovengenoemde 'beschaafde' landen die dat ruimtestation aan elkaar lopen te koppelen is er exact één land (namelijk Brazilië) dat niet in één of meer van de bovengenoemde conflicten meevecht of vocht. En dan zijn er nog enige tientallen andere oorlogen bezig. Gelukkig houden ze nog tijd over om zich stiekem alvast voor te bereiden op oorlogen in outer space..

Lees verder

We missed out in the 90's :(

Shapeshifters met Chime, vet nummer :D
(remix van het origineel van orbital)

Lees verder

Invaders must die!

Zoals wel bij meer mensen heeft the Prodigy een enorme invloed gehad op mijn muzieksmaak toen ik nog een jonkie was. Van hun eerste album Experience kon ik maar geen genoeg krijgen (nog steeds niet eigenlijk), en na het horen van krakers als 'Out of space' en 'Wind it up' waren mijn hersenen dusdanig verneukt dat ik alleen nog maar dance muziek kon waarderen.

Gelukkig is dat nu wel anders, ik haat alleen nog maar rockmuziek en daar ben ik eigenlijk best tevreden mee.

Ik heb het altijd jammer gevonden dat ze meer de rock kant op zijn gegaan in plaats van gebleven te zijn bij hun roots (UK rave). Aan de andere kant is het wel goed voor hun carriere geweest omdat ze nu door elke scene zo ongeveer gewaardeerd worden.

In ieder geval kan niemand ontkennen dat ze ontzettend veel betekend hebben voor de elektronische muziek, en velen (waaronder ik) zien Liam Howlett als een Beethoven van deze tijd.

Maar to the point:

Ik dacht dus dat ze eigenlijk dood waren en dat hun laatste album (Never Outgunned, always outnumbered) stuiptrekkingen waren van wat ze ooit waren geweest. Dat album viel voor mij behoorlijk tegen. Ik had toen de hoop opgegeven dat er ooit nog iets goeds van de Prodigy zou komen.

Maar gelukkig is niets van dat alles waar, want ze komen begin 2009 met een nieuw album: Invaders must die

Hier alvast wat youtube linkjes naar een paar nieuwe tracks:

Worlds on Fire (vette oldskool sounds)
Warriors Dance (kankervet nummer)
Unstoppable/mescaline
Beat 55
First Warning
Stab
Run
Dead Ken Beats

Dit belooft dus weer wat!

PS nog een unreleased old skool trackje voor de liefhebbers: Manic

Lees verder

De opvolger van Barney

De verkiezingen zijn voorbij, de kater van het overwinningsfeest is weer binnen proporties, en Amerika kan zich weer met echt belangrijke zaken bezig houden. Zo begint de discussie over de opvolging van First Dog Barney nu flink op stoom te komen.

Barney was een van de belangrijkste adviseurs van George W. Bush, heeft uiteraard een wikipedia pagina, maar neemt ook zijn taken in de beveiliging van het Witte Huis en de motivatie van het Amerikaanse leger uiterst serieus.
Maar nu moet Barney dus bij Ofelia in Texas gaan wonen, en wordt er een opvolger gezocht. Al in de zomer tekenden de twee kampen zich af: Hondenliefhebbers die dachten dat Obama zou winnen, de American Kennel Club (www.presidentialpup.com), en hondenliefhebbers die dachten dat Obama zou winnen, het Best Friends Network (www.obamafamilydog.com). John McCain had overigens al 2 honden. Maar over wat voor hond het moest worden waren ze het minder snel eens dan over wat voor president het moest worden.

De BFN startte een petitie die Obama verzocht om een hond uit het asiel te adopteren, en deze petitie werd al door ruim 50.000 mensen (digitaal) ondertekend. Volgens de AKC was dit een slecht idee in verband met de allergie van Obama's dochter, en ruim 40.000 mensen adviseerden de first family via AKC om een hypoallergenic poodle (pdf) te kopen. Dat kon de BFN niet over zijn kant laten gaan, en vandaag zijn ze met hun eigen pdf gekomen, getiteld 'President-Elect Obama: You CAN Find a Hypoallergenic Rescue Dog'.

U hoort het: Obama staat voor een aantal zeer belangrijke beslissingen de komende maanden, voor hij zich aan minder dringende zaken als economie en oorlog kan weiden...

Lees verder

Studie ontwijkend gedrag

Een bekend fenomeen. Echt iets van deze tijd. Wie heeft daar geen last van? Ik weet wel wie; de hardwerkende, zeer gedisciplineerde, quasi-intelligente persoonlijkheid. De mensen die hard moeten werken voor hun zesje. Die kapot gaan aan frustratie als ze een onvoldoende halen, omdat ze een week lang dagen en nachten achter de boeken hebben gezeten. Ik kom dit soort lui vrij veel tegen in de collegebanken.

De ambitie straalt er vanaf. Alleen jammer dat ze vaak niet eens in staat zijn een standaarddeviatie uit te rekenen. Of om het concept uberhaupt te begrijpen. Maar dat hoeft ook niet, want daar ben ik dan voor. Dan komen ze met een of andere suffe vraag die ze zeker weten in 5 VWO ook moesten kunnen beantwoorden, maar waar ik dan uit beleefdheid maar gewoon antwoord op geef. Wat moet je anders, je kan ze beter maar te vriend houden.

Nee iemand als ik weet wel hoe je een standaarddeviatie uit moet rekenen. Dat soort dingen hoef je maar een keer te horen en je weet hoe het werkt. Met een beetje leren heb je al een zeven, doe je die sukkels na dan haal je wel een acht of een negen.

Maar ja, waarom zou je dat willen als de wereld je zoveel andere dingen te bieden heeft dan standaardfouten van het gemiddelde?

Dus volgt sinds het begin van je schoolcarriere -zoals ik het noem- het zesjesgedrag: Zo min mogelijk doen om toch die 5.5 te scoren. Ontwijk huiswerk. Fraudeer waar mogelijk. Als er een maas in het schoolsysteem zit, glibber er dan zo snel mogelijk door heen.

Ja jongens, op basis van pure luiheid je middelbare school afmaken vergt heel wat moeite.

Eenmaal in het hoger onderwijs breekt het jarenlang 'slacken' je op. Niet omdat het perse zoveel moeilijker is (integendeel), maar omdat je ineens aan de bak moet! Je wordt geconfronteerd met allerlei stomme projecten en verslagen en onzin waar je niks van leert, die tijd vreten.

En dat ben je niet gewend.

Dan wordt je ineens jaloers op de mensen die hun hele leven al hebben moeten werken voor hun prestaties. En dan pas dringt het tot je door dat intelligentie eigenlijk toch niet zo veel waard is als iedereen doet blijken.

In het huidige onderwijstraject wordt je geselecteerd op inzet.

Discipline is een vereiste, intelligentie is een pre.

Bezit je beide, dan behoor je tot de top. Doe er wat charisma en sociale vaardigheden bij, en je bent aankomend minister-president.

Maar wat het belangrijkste is om te bezitten is discipline.

Daarom ga ik nou maar weer gauw verder :S

Lees verder

Iemand moest t zeggen...

Lees verder

En de winnaar is!

Barack Hussein Obama.
Aangezien u zoveel "change" heeft beloofd, heb ik nog wel een paar voorstellen:

Ga weg uit Irak
Ga weg uit Afghanistan
Sluit Guantanamo Bay
Stop de "war on terror"
Stop de "war on drugs"
Verbied vuurwapens
Verbied de doodstraf
Legaliseer abortus
Legaliseer het homo-huwelijk
Halveer het defensie-budget
Stop geld in de ghetto's
Verbeter de gevangenissen
Verbeter de gezondheidszorg
Ontmantel het raketschild
Stop de steun aan Israel

Als u dit lijstje heeft afgewerkt bent u goed op weg naar een westerse beschaving.
gefeliciteerd en succes

Lees verder

De VS stemmen

Het is eindelijk zo ver, de Amerikanen kunnen vandaag naar de stembussen. Vannacht zal het antwoord op de vraag die ons al maanden bezig houdt beantwoord worden.

Obama/Biden of McCain/Palin?

Wie het ook mag worden. Hij heeft een fikse taak voor de boeg. president Bush heeft in de 8 jaar dat hij geregeerd heeft een flinke rotzooi gemaakt voor zijn opvolger.Twee oorlogen die samen meer dan 1 miljard dollar per dag kosten. Een kredietcrisis van gigantisch formaat die geleidt heeft tot duizenden dakloze mensen. Een imago van de VS dat ongekend slecht is. En misschien nog wel het belangrijkst: de verwachting bij het volk dat het met een nieuwe president wel beter MOET gaan.

Daar zit volgens mij een gigantisch opgave voor de nieuwe president, zij het Obama of McCain. Want de situatie zal zeker nog verslechteren in de VS (en de rest van de wereld).
Het is zeer waarschijnlijk dat het langer dan één ambtstermijn duren voor deze problemen uit de wereld zijn geholpen, dus is het maar zeer de vraag of de president na die tijd nog genoeg steun heeft van het volk om herkozen te worden.
En dat terwijl het juist nu zo belangrijk is om een consequent beleid te voeren. Als de regering het over vier jaar al over een andere boeg gooit kunnen de problemen veel langer dan nodig is voortduren.

Een klein voorbeeld hiervan is de manier waarop de VS omgaan met Abortus en Homo-rechten. Doordat verschillende partijen en kandidaten hier anders over denken, en dus andere oplossingen hebben, blijven de problemen al jaren lang steken op hetzelfde punt. Ze werken elkaar tegen en komen dus geen stap verder.

Het zal mij zeer benieuwen of een van de kandidaten in staat is om hier goed mee om te gaan en kan voorkomen dat het tot een impasse komt. Het behoeft een zeer bijzonder persoon om dit tot een goed einde te brengen.
Ach, de tijd zal het leren.
Ik spreek u in 2012 weer.

Lees verder

Wilders vs. Hitler

Geert Wilders is weer eens boos. Deze keer werd zijn 'film' Fitna in een lesboek wat op openbare basisscholen wordt verspreid vergeleken met het boek Mein Kampf van de ooit alom gerespecteerde auteur Adolf Hitler. Of nouja, eigenlijk constateert het lesboek dat beide publicaties 'zijn gebaseerd op eenzijdige denkbeelden'. Dat is natuurlijk een waarheid als een koe: het partijprogramma van de ChristenUnie is ook (althans gedeeltelijk) gebaseerd op eenzijdige denkbeelden, net als het werk van Annie M.G. Schmidt, of de grondwetten van bijvoorbeeld Nederland, of Iran. Het is dus een ietwat ongelukkige keuze om nou juist deze twee werkjes er uit te lichten, omdat je dan de verdenking op je laadt dat je niet zozeer wilt constateren dat ze gebaseerd zijn op eenzijdige denkbeelden, maar ze aan elkaar wilt koppelen en via de producties de producenten met elkaar in verband wilt brengen. Dat getuigt van niet erg veel respect voor meneer Wilders en zijn pogingen om zijn al dan niet abjecte mening onder de aandacht te brengen.

De Stichting Dag van Respect, die het boek publiceerde, heeft bij monde van directrice Corinne Bierman inmiddels excuses aangeboden, want "het is nooit onze bedoeling geweest zo'n vergelijking te maken". De vraag die dit oproept is natuurlijk of de Stichting Dag van Respect haar eigen boek niet heeft doorgelezen voor publicatie, of dat ze dachten dat Wilders het niet zou merken en ze er wel mee zouden wegkomen. Wat het ook was, dergelijke vergissingen zijn geen aanbeveling voor de stichting, om het maar eens subtiel uit te drukken.
Je kunt je ook afvragen wat die andere auteur, Adolf Hitler, van een vergelijking tussen zijn lijvige (818 pagina's!) en grondig filosofisch onderbouwde boekwerk en het 10 minuten durende Windows Movie Maker prutswerkje van Wilders zou vinden, maar de erven hebben zich voorzover bekend nog niet beklaagd. En zijn lievelingseten mocht ook al niet meer op tv bereid worden..

Lees verder

Opiniepeilingen in Obamaland

Vannacht gaan ze daar aan de andere kant van de Grote Plas naar de stembus. Alle opiniepeilingen lijken te suggereren dat de Democraten nu weer eens zowel het Witte Huis als het Congres gaan winnen, net als ze dat overigens in 2000 en 2004 zouden doen volgens de peilers. 2000 was sowieso een interessante verkiezing, waarin Al Gore een half procent oftewel 543.895 stemmen meer ontving dan de ons inmiddels welbekende George Bush, maar toch verloor door het archaïsche systeem wat daar nog altijd gehanteerd wordt. In Florida, dankzij dat districtenstelsel de staat die uiteindelijk de president mocht kiezen, werd nog een maandje doorgeprocedeerd over onduidelijke stembiljetten, mensen die niet mochten stemmen omdat ze in 2007 een misdaad zouden gaan plegen (inmiddels weten we dus of dat terecht was), het wel of niet toestaan van vote pairing (alweer een gevolg van die districten), en ga zo maar door. Uiteindelijk heeft de rechter besloten Bush te laten winnen met een verschil van 537 stemmen, zodat elk van de tientallen controverses met gemak de winnaar had kunnen veranderen. Begrijpelijk dus dat de Democraten de overwinning nog lang niet met zekerheid durven te claimen.

Dat is acht jaar geleden. 60 jaar geleden maakten ze het daar misschien wel nog doller. Nog 4 jaar eerder, tijdens de Tweede Wereldoorlog, was president Roosevelt voor de vierde (!) keer tot president gekozen, en 84 dagen later overleden. Zijn Sarah Palin werd dus president. Gelukkig had de Democratische partij, in tegenstelling tot de Republikeinse nu, dat al zien aankomen en een fatsoenlijke man op de baan gezet, ene Harry Truman. Harry werd naar Washington gehaald, hoorde het nieuws, hoorde over de atoombom (waar hij, in tegenstelling tot bijvoorbeeld Jozef Stalin, niets van wist), gooide hem op Japan, begon het Marshall-plan en de Koude Oorlog, erkende Israël, en joeg veel arbeiders tegen zich in het harnas door de oplopende inflatie niet te beteugelen. De Democraten verloren dan ook de tussentijdse Congresverkiezingen, en tegen de tijd dat in 1948 een nieuwe president moest worden gekozen was de Democratische partij in drieen gesplitst: De Progressive Party was tegen de Koude Oorlog en tegen segregatie, terwijl de Dixiecrats juist voor meer segregatie waren (Truman zelf hield zich min of meer neutraal).

Dewey, de Republikeinse genomineerde, kon dus bijna niet meer verliezen, zo leek het. De Republikeinen waren zelfs zo zeker van de overwinning dat Dewey's campagnestrategie bestond eruit zo weinig mogelijk fouten te maken, vaag te blijven over wat hij wilde doen als president, niets over controversiele onderwerpen te zeggen, en het veelvuldig gebruik van de campagneleuze "you know that your future is still ahead of you". Truman daarentegen ging er vol in, viel zowel Dewey als het inmiddels Republikeinse congres hard aan, dreef ze uit elkaar, en hield vurige toespraken in het hele land. Het leek echter allemaal voor niets: Opiniepeilers, Truman's eigen campagnestaf, en zelfs zijn vrouw hadden weinig vertrouwen in een overwinning voor Truman. Eigenlijk leek hij zelf de enige te zijn die er nog vertrouwen in had.

Ook tijdens het tellen van de stemmen, ook al waren de meeste stemmen al vanaf het begin voor Truman, bleven de media ervan overtuigd dat als de 'late results' binnen zouden komen, Dewey alsnog zou winnen. Zo overtuigd zelfs, dat de Chicago Tribune alvast een krant naar de drukker stuurde met in chocoladeletters op de voorpagina 'DEWEY DEFEATS TRUMAN'. Enkele uren later was echter al duidelijk dat iedereen er naast had gezeten, en we kunnen ons alleen maar voorstellen hoe Truman zich voelde toen de volgende foto werd genomen (al geeft z'n gezicht wel een aanwijzing):

Lees verder